Wednesday, January 14, 2009

Synopsis van een leuk boekje

Hoewel hij de zoon is van een Nederlandse moeder heeft Saïd een belachelijke Marokkaanse voornaam, ter herinnering aan de geraffineerde loverboy op wie zij tweeëntwintig jaar geleden verliefd is geweest. Toen bleek dat ze zwanger was vluchtte de verwekker voor het vaderschap en de politie en keerde terug naar het Rifgebergte. Grootgebracht maar niet te handhaven door zijn moeder, van wie de uitgewoonde doos nooit helemaal hersteld is, besluit Saïd zijn vader te gaan zoeken, om te leren hoe je pooier wordt.

Zijn ex-celgenoot Hassan vergezelt hem daarbij. Ze hebben slechts één aanknopingspunt: een illegale condoomwinkel in Fès. Nadat ze die beroofd hebben, begint een queeste in het spoor van de stinkende vader, dat hen van de gekapte cederwouden rond Ifrane via de vervuilde duinen in de woestijn naar de Hoge Atlas voert, waar kasbah's een vergeefse strijd tegen de mocro maffia voeren en langs vele eethuisjes waar ze zich steeds zonder te betalen volproppen. In Marokko blijken de middeleeuwen de boventoon te voeren, de eenentwintigste eeuw is er nog ver weg. De twee vrienden blijken homo’s en delen hun hartstocht uit hun jeugd voor cocaïne. Dat blijkt niet zo eenvoudig: hun neuzen zijn veranderd en de condooms zijn niet voor anaal gebruik bedoeld.

Saïd's zoektocht voert hem steeds meer in de richting van de waanzin, die altijd al in hem sluimerde, wat resulteert in veelvuldig moskee bezoek. Hij bidt er en ligt er geregeld te maffen. Maar er is een storende factor. Hij wordt schizofreen. Terwijl Saïd zich wanhopig probeert te bevrijden van die ander, komen verschillende ingrediënten van het smerige Marokkaanse voedsel steeds minder beheersbaar in zijn darmen tot een apotheose: hij laat een scheet die de beroemdste mocro moskee in een of ander dorp op zijn grondvesten doet schudden. Het is als of hij zijn alter-ego er uit wil persen. De reusachtige boer die daarop volgt is dan voldoende om het bouwwerk ineen te laten storten.

Said is verlost, maar van zijn aars is dan niet veel meer over. Een verhaal over wat er kan gebeuren als je mocro’s vrij laat rondlopen, gelardeerd met schokkende scènes, die de lezer het ergste doet vrezen voor de ontwikkelingen in Nederland.

1 comment:

Amélie Pardouze said...

Goeie genade, Willem, dit lijkt wel een beschrijving van een nieuwe hilarische film van Sacha Baron Cohen!