Tuesday, July 24, 2012

Ooit win ik de Libris prijs, als die dan nog bestaat


Er is niet veel nodig, om me te veranderen van gemoed. Instabieler dan een kaartenhuis, koorddanser en de San Andreasbreuk vlak voor de grote aardbeving in 1906. Een tweetje van @Dijkshoorn brengt me al van mijn stuk. Als ie meldt: even een gedicht voor Giel schrijven, over halfuur voorlezen  Of  Zo, column voor Volkskrant af, nu op pad voor boekpresentatie. Terwijl @drWillemJansen weer niets weet te melden. Of als ik een fragmentje uit het nieuwste boek van James Worthy lees (op bol.com), waarin het wel flitst van taal en beelden. Of over dat Libor schandaal lees, en me afvraag waarom ik daar niet in verwikkeld was, steenrijk door was geworden. En ook als de bestelde voorste lans inderdaad al na een dag bezorgd wordt, maar natuurlijk royaal niet past op het spuitpistool van mijn hogedrukreiniger.

Goddank wil het ook weleens naar de andere pool trekken, anders was ik er al lang niet meer geweest. Als het weer volgens plan gaat, mijn vaatwasser me niet in de steek laat; het Sunil blokje weer zoals het hoort valt. Een collectant mijn deur eindelijk voorbij loopt. Mijn moeder de telefoon nog opneemt. Als flink strooien met Aromat mijn eten weer weet te redden. Als een digitaal-verslaafde puber tegen een lantaarnpaal knalt en zijn i-Phone daardoor op de grond valt in stukken valt. Een zwaan een kind achterna rent die net steentjes gooide. Een irritante scooterrijder zijn kop verliest doordat hij een laadklep van een vrachtwagen niet opmerkt. De stroom uitvalt in de studio tijdens Zomergasten. Als ik te weten kom dat de krullejood (die geen figuren van vlees en bloed kan creĆ«ren, volgens de Elsevier) met zijn laatste boek niet hoger is gekomen dan plaats 5 in de Bestseller top 60 lijst van het CPBN. En dat een column van Kluun (in de Telegraaf) lezen me duidelijk maakt dat hij dat genre niet beheerst.

Speelbal zijn van externe factoren is niet zo handig, maar het is niet anders. Van mijzelf uit is het niet veel allemaal, namelijk. Jij mag er ook zijn, jij telt ook mee. Nou niet in mijn gevalletje. Laten we eerlijk zijn zeg. We zijn niet gelijk. Maar ik leg me niet bij neer, wat schrijven betreft dan. Wiggins is mijn grote voorbeeld in deze, die voorspelde dat hij ooit de Tour zou winnen. Net als hij zal ik mijn prijs (die van Libris) zonder een spier te vertrekken in ontvangst nemen, zonder een glimlachje, omdat ik allang wist dat ik hem zou krijgen.

No comments: